Om kansenongelijkheid te verkleinen in het sport- en beweegdomein is het belangrijk om aan te sluiten bij de dagelijkse realiteit van mensen. Het risico is dat er anders te veel top-down wordt georganiseerd, zonder lokale inbedding of eigenaarschap en dat projecten tijdelijk zijn, waarna financiering stopt. Versnippering binnen het systeem of het gebrek aan aansluiting in verschillende beleidsdomeinen kan ook voor belemmering zorgen. Daarnaast zijn praktische drempels zoals afstand, taal, tijdsgebrek, cultuur en andere uitsluitingsmechanismen relevant om ons toe te verhouden in het licht dit advies. Deze en andere bevindingen kwamen begin september naar voren in twee werksessies georganiseerd door de Nederlandse Sportraad (NLsportraad) en de Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (RVS) gehouden met onder anderen professionals, vrijwilligers, beleidsmakers, onderzoekers, ervaringsdeskundigen en betrokken burgers.
Beeld: Pixabay
De NLsportraad en de RVS werken, naar aanleiding van een adviesaanvraag van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS), samen aan een advies over kansenongelijkheid in sport en bewegen. Tijdens de werksessies dachten de aanwezigen mee over belemmeringen en oplossingsmogelijkheden voor drie groepen Nederlanders, die vaak minder bewegen of sporten, zoals mensen met een beperking en/of slechte gezondheid, mensen met een migratieachtergrond en mensen met een lage sociaaleconomische positie.
Sabra's Bootcamp
Beide werksessies werden geopend met het praktijkverhaal van Sabra Rahiembaks. Zij deelde haar ervaringen van de oprichting van Sabra’s Bootcamp, waar zij zo veel mogelijk vrouwen en meiden, jong en oud, laagdrempelig wil laten sporten. Tegelijkertijd bleek uit haar verhaal dat het aanbieden van sport slechts een klein onderdeel is van haar sportcentrum. Bewegen en sport kunnen een belangrijk middel zijn om inwoners van een aandachtswijk te bereiken. Juist Sabra’s persoonlijke aandacht voor het leven en welzijn van de mensen die bij haar op de sportvloer komen, is voor hen van groot belang. Sabra wist met haar persoonlijke verhaal de aanwezigen te raken.
Opening van de bijeenkomst kansenongelijkheid in sport en bewegen door Joris van Eijck (raadslid RVS) en Sabra Rahiembaks 
Sabra Rahiembaks vertelt tijdens bijeenkomst kansenongelijkheid in sport en bewegen 
Aanwezigen tijdens de bijeenkomst kansenongelijkheid in sport en bewegen 
Sabra Rahiembaks tijdens de online bijeenkomst kansenongelijkheid in sport en bewegen
Tijdens de werksessies gingen de aanwezigen met elkaar in gesprek over de vraag waarom we in de afgelopen 10 jaar niet verder gekomen zijn in het verminderen van kansenongelijkheid ondanks alle inspanningen. En vervolgens: Kunnen we het probleem van kansenongelijkheid in sport wel oplossen? Tijdens deze gesprekken kwamen ook indringende verhalen naar voren op persoonlijk niveau, evenals veelal praktische belemmeringen en mogelijkheden om daar vanuit beleid meer aandacht aan te geven.
Voorbeelden hiervan waren:
- De afstand die mensen, die nu niet bewegen of sporten, ervaren tot het beschikbare aanbod. Zij verwachten zelf dat ze de activiteit fysiek niet aankunnen, zijn bang voor pijn tijdens de activiteit, voelen zich niet thuis in een gymzaal of hebben niet de juiste kleding, schoenen of andere benodigdheden. Een laagdrempelige start, zoals een kopje koffiedrinken met elkaar, kan een eerste begin naar meer bewegen zijn.
- De moeite die sportaanbieders ervaren om mensen te vinden en te bereiken om mee te doen met hun activiteiten. Tegelijk zijn er ook al vele goede voorbeelden waar dit wel lukt, maar dat vereist een duurzame opbouw van een gemeenschap, waarin de lokale overheid, de wijk en diverse aanbieders intensief en langdurige met elkaar samenwerken. Bekende gezichten en de juiste sleutelfiguren in de wijk helpen daarbij.
- De schotten die de aanwezigen ervaren tussen organisaties en afdelingen van diverse overheidslagen, waardoor echte samenwerking vertraagd of belemmerd wordt.
- Financieringsstromen die kortlopend zijn, of waarvan partijen niet van weten hoe ze te benutten of waarvan de bureaucratische voorwaarden en regeltjes zo moeilijk zijn dat men ze maar niet aanvraagt.
- Verschillen in beeldvorming over diverse doelgroepen en onwetendheid over het belang van bewegen en sport voor mensen. Zo worden mensen met een chronische aandoening nog regelmatig ontmoedigd om te bewegen en te sporten, omdat dat slecht voor hun gezondheid zou zijn.
Vervolg
De commissie neemt alle praktijkervaringen, bevindingen, informatie en overwegingen mee in de analyse die ze maakt over kansengelijkheid in bewegen en sporten in Nederland. Vervolgens gaat de commissie aan de slag met een advies aan de staatssecretaris van Jeugd, Preventie en Sport.
Heeft u nog informatie of ervaringen die u graag wilt meegeven aan de commissie? Mail dan gerust naar info@nlsportraad.nl of info@raadrvs.nl.